กรณีของโรคลายม์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

เมื่อมีช่องว่างที่ยาวกว่า การติดเชื้อแบบถาวรส่วนใหญ่มักจะรอดชีวิต” “สายพันธุ์แบคทีเรียที่คงอยู่เหล่านี้ทำให้เกิดโรคที่รุนแรงขึ้นในมนุษย์ ทำให้ผู้คนจำนวนมากต้องไปพบแพทย์ และทำให้มีรายงานผู้ป่วยมากขึ้น” แต่ในแถบมิดเวสต์ซึ่งมีอุณหภูมิที่ร้อนจัด มีโอกาสที่จะให้อาหารเห็บได้สั้นกว่า ดังนั้นจึงมีช่องว่างที่สั้นกว่าระหว่างการให้อาหารตัวอ่อนและตัวอ่อน ด้วยเหตุนี้ นักวิทยาศาสตร์จึงรายงานว่า สัตว์ป่าและเห็บในแถบมิดเวสต์ติดเชื้อจากสายพันธุ์ที่คงอยู่ได้น้อยกว่า ซึ่งสัมพันธ์กับกรณีของโรคลายม์ที่รายงานในมิดเวสต์น้อยลง นักวิจัยกล่าวว่า นัยที่ชัดเจนของการวิจัยนี้คือ ขณะที่โลกร้อนขึ้น แถบมิดเวสต์ตอนบนอาจพบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์เดียวกับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นั่นคือ ช่องว่างที่ยาวขึ้นระหว่างการให้อาหารตัวอ่อนและตัวอ่อน ดังนั้น สายพันธุ์ของตัวอ่อนและตัวอ่อนจะแข็งแรงขึ้นและคงอยู่มากขึ้น โรคลายม์ “โรคอื่นๆ เช่น มาลาเรีย ได้รับการคาดหมายว่าจะขยายตัวเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ” มาเรีย ดีอุก-วาสเซอร์ หัวหน้าโครงการ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านระบาดวิทยาแห่งเยล สคูล ออฟ พับลิค เฮลธ์ และผู้เขียนอาวุโสอธิบาย “แต่นี่เป็นการศึกษาครั้งแรกที่จะ แสดงให้เห็นว่าความรุนแรงของโรคเกี่ยวข้องกับสภาพอากาศอย่างไร